Sprzedaż na odległość a VAT

Sprzedaż na odległość a VAT

Podatki / 09 maja 2017

Podatek VAT w Transakcjach Sprzedaży na odległość

Ten artykuł wyjaśnia, kiedy można i kiedy musisz się rejestrować, jako podatnik VAT w kraju dostawy. Sprzedaż na odległość odnosi się do dóbr zamówionych w drodze różnych środków komunikacji (droga mailowa, sprzedaż telefoniczna, zamówienia składane przez internet), które są wysyłane w imieniu, lub dla dostawcy, osobie nie będącej zarejestrowaną dla celów podatku VAT (głównie są to osoby prywatne).

Sprzedawanie dóbr przez internet pozwoli Twojej firmie na rozpoczęcie handlu międzynarodowego przy użyciu niewielkich nakładów. Jednak handel z krajami członkowskimi Unii Europejskiej może być ryzykowne, ponieważ trzeba mieć na uwadze podatek VAT oraz reguły panujące w kraju, z którym handlujemy.

 

Zanim zaczniesz handlować online z krajami członkowskimi UE, ważne jest aby najpierw zwrócić uwagę na podatki w nich występujące. Celem tego stwierdzenia jest uzmysłowienie sobie, jakie tak właściwie panują reguły VAT dotyczące sprzedaży na odległość w krajach europejskich.



Sprzedaż na odległość:

Sprzedaż na odległość odnosi się do dóbr zamówionych w drodze różnych środków komunikacji (droga mailowa, sprzedaż telefoniczna, zamówienia składane przez internet), które są wysyłane w imieniu, lub dla dostawcy, osobie nie będącej zarejestrowaną dla celów podatku VAT (głównie są to osoby prywatne).



Rejestracja VAT

W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, rejestracja w VAT w kraju członkowski UE, nie oznacza dosłownie “zakładania spółki” lub “stworzenia spółki zastępczej”. Gdy dane przedsiębiorstwo wymaga zarejestrowania dla podatku VAT w kraju członkowskim, dzieje się to jedynie w celu zastosowania się do reguł podatku VAT w tym kraju. Przedsiębiorstwo będzie mieć status NETP (skrót z ang. oznaczający osobę niepodlegająca opodatkowaniu) i nie będzie płacić podatku od przychodów (chyba, że zakład ma charakter permanentny lub stały). Generalnie mówiąc, firmy zagraniczne są rejestrowane podatnika VAT w kraju członkowskim UE w celu zwrotu zapłaconego podatku (np. zapłacony VAT podczas zakupu lub importu towarów w tym kraju) i naliczania podatku od sprzedaży od swoich klientów.



Progi sprzedażowe

W terminologii e-commerce (sklepy internetowe), próg sprzedażowy albo sam “próg”, odnosi się do całkowitej ilości sprzedaży (obrót handlowy) w konkretnym kraju członkowski UE, w którym rejestracja w VAT staje się obowiązkowa. Należy pamiętać, że każdy kraj członkowski sam ustala swoje “progi” podatkowe.





Reguły I-VAT dla przedsiębiorców należących do kraju członkowskiego UE, prowadzących działalność przez internet

Jeżeli należysz do kraju członkowskiego UE i rozpocząłeś działalność online lub ją dopiero rozpoczniesz, poniżej znajdziesz niektóre z reguł VAT, o których powinieneś wiedzieć.

 

Według europejskiego prawa VAT, ważnego w 28 krajach członkowskich, gdy zaczynasz wypełniać aktywności podatkowe (np. sprzedaż przedmiotów przez internet), stajesz się zobowiązany ustawą VAT i musisz zarejestrować się jako podatnik VAT w swoim kraju, aby móc naliczać/pobierać podatek od sprzedaży od swoich klientów. Jednak władze podatkowe każdego kraju członkowskiego są świadome faktu, że założenie własnej działalności gospodarczej jest czasem  trudne, a dodatkowo bez żadnych gwarancji sukcesu. Nowe przedsiębiorstwa lub firmy często potrzebują więcej czasu, aby inwestować we wzrost oraz rozwój sprzedaży, aniżeli w dbanie o dostosowanie działalności do obowiązujących przepisów.

 

Z tego powodu, krajowe organy podatkowe zdecydowały się usunąć ciężar przestrzegania podastku VAT z ramion młodych przedsiębiorców. Niektóre z nich wprowadziły również próg obrotu, poniżej którego rezydent nie jest zobowiązany do zarejestrowania się dla celów podatkowych VAT na ich terenie.



  1. Sprzedaż na odległość w kraju rezydencji podatkowej

 

Kiedy dopiero zaczynasz sprzedawać online, prawdopodobnie pierwszym klientem będzie ten, pochodzący z tego samego rejonu geograficznego, co Ty. Dzieje się tak z wielu powodów. Jeśli np. twoja strona internetowa jest napisana w języku lokalnym i  nie została przetłumaczona z myślą o międzynarodowym rynku, będzie przyciągać jedynie lokalnego klienta, mówiącego w tym samym języku.

 

Podstawową rzeczą, o której należy pamiętać jest to, że dla lokalnej sprzedaży, (tzn. w kraju ojczystym) nie będzie trzeba radzić sobie z problemami dotyczącymi oceny przepisów VAT, dopóki nie przekracza się pewnej kwoty obrotowej, ustalonej przez krajowe prawo podatkowe. Jednak opcja do dobrowolnego zarejestrowania się w VAT przed osiągnięciem progu podatkowego jest dozwolona w wielu krajach członkowskich.

 

Na przykład w Wielkiej Brytanii, próg podatkowy, po którego przekroczenie jest potrzebne zarejestrowanie się dla VAT wynosi 79.000 funtów. Firma brytyjska lub właściciel sprzedający przedmioty online i w większości na terenie UK, nie będzie musiał zarejestrować się jako płatnik VAT, aż do momentu przekroczenia rocznego obrotu w podanej wysokości.

 

Należy przy tym pamiętać, że e-przedsiębiorcy, mający siedzibę w Holandii, Hiszpanii i Szwecji muszą zarejestrować się dla celów VAT w swoich krajach, od razu kiedy rozpoczną sprzedaż w internecie. Nie istnieje jednak przy tym żaden próg podatkowy w tych krajach.

 

Warto przypomnieć również, że krajowe reguły podatkowe ciągle się zmieniają i wskazane jest zweryfikowanie “progu” podatkowego w lokalnym urzędzie podatkowym.



Kraje członkowskie oraz ich próg rejestracji VAT dla e-przedsiębiorców - rezydentów

 

  1. Austria: EUR - 30.000
  2. Belgia: EUR 15.000
  3. Bułgaria: BGN - 50.000
  4. Chorwacja: HRK - 230.000
  5. Cypr: EUR - 15.600
  6. Czeska Republika: CZK - 1 milionów
  7. Dania: DKK - 50.000
  8. Estonia: EUR - 16.000
  9. Finlandia: EUR - 8.500
  10. Francja: EUR - 81.500
  11. Niemcy: EUR - 17.500
  12. Grecja: EUR - 10.000
  13. Węgry: HUF - 5 milionów
  14. Irlandia: EUR - 75.000
  15. Włochy: EUR - 65.000
  16. Łotwa: EUR - 35.000
  17. Litwa: LTL - 155.000
  18. Luxemburg: EUR - 25.000
  19. Malta: EUR - 35.000
  20. Holandia: 0
  21. Polska: PLN - 150.000
  22. Portugalia: EUR - 10.000
  23. Rumunia: RON - 220.000
  24. Słowacja  EUR - 49.790
  25. Słowenia: EUR - 50.000
  26. Hiszpania: 0
  27. Szwecja: 0
  28. Wielka Brytania: GBP -79.000

 

  1. Sprzedaż na odległość osobie prywatnej do innych krajów członkowskich UE

 

Po kilku miesiącach działalności, prowadzonej w kraju ojczystym, rozwinięcie swojej sprzedaży na skalę międzynarodową może okazać się interesującym rozwiązaniem. Przetłumaczyłeś już stronę swojego sklepu internetowego na inne języki europejskie i oczekujesz w związku z tym zwiększenia, zarówno ruchu, jak i dodatkowych zleceń z innych krajów. Jest jednak jedna rzecz, o której warto pamiętać.

Unia Europejska jest rynkiem jednolitym, a niezastosowanie się do wewnątrzwspólnotowych przepisów podatkowych może znacznie obniżyć oczekiwane zyski w przypadku ponownej oceny podatkowej przez odpowiednie władze.



  1. Reguła ogólna

Jeżeli nie jest się jeszcze zarejestrowanym dla VAT w kraju ojczystym, sprzedaż wewnętrzna będzie zwolniona z VAT. Sprzedaż do klientów bez osobowości prawnej z krajów członkowskich UE również będzie zwolniona z VAT, do wysokości progu sprzedaży na odległość, ustanowionego w innym kraju członkowskim.



W przypadku, gdy nie podlega się jeszcze pod rejestrację VAT w swoim ojczystym kraju, cała sprzedaż wewnętrzna będzie zwolniona z podatku VAT. Sprzedaż do krajów członkowski będzie również zwolniona z VAT, do wysokości progu podatkowego w drugim kraju członkowskim UE.

 

Jeżeli podlega się opodatkowaniu VAT w swoim kraju i jeżeli również sprzedaje się przedmioty przez internet do innych krajów członkowskich, należy wydawać faktury zawierające VAT swojego kraju, aż do osiągnięcia rocznego progu obrotu sprzedażowego, ustanowionego w kraju pochodzenia klienta. Ważne jest, aby pamiętać o tym, że progi sprzedażowe w innych krajach członkowskich UE, mogą nie być takie same, jak progi (próg podatkowy VAT) w kraju rezydencji.

 

Weźmy pod uwagę hipotetyczną sytuację, gdzie niemiecki sprzedawca online sprzedaje przedmioty francuskim klientom. Niemieckie przedsiębiorstwo będzie naliczało niemiecki podatek VAT (standardowo wynosił w 2014 roku 19%) dla swoich klientów z Francji, aż do przekroczenia progu rocznego obrotu w przypadku sprzedaży na odległość, czyli przekroczenia 100.000 EUR we Francji.

 

Jak tylko próg podatkowy ustalony przez kraj, do którego należą twoi klienci zostanie przekroczony, należy do wystawianego rachunku doliczyć również stawki podatku VAT tego kraju. W powyższym przykładzie, gdy niemiecki sprzedawca przekroczy roczny obrót sprzedażowy we Francji w wysokości 100.000 EUR, musi wówczas naliczać francuskim klientom francuski podatek VAT (standardowa stawka wynosiła w 2014 roku 20%).

Ta zmiana reguły fakturowania będzie oznaczać, że firma składa w rzeczywistości wniosek o rejestrację VAT do organów podatkowych państwa, którego klienci są obywatelamią oraz, że firma będzie składać okresowe deklaracji VAT.

 

Jeżeli twoje przedsiębiorstwo się rozrośnie i kiedy progi podatkowe zostaną przekroczone w sześciu innych krajach członkowskich, konsekwencją tego będzie rejestracja dla celów VAT w tych krajach. Prawdą jest, że podleganie rejestracji VAT w tylu różnych krajach może być kosztowne dla przedsiębiorstwa, jeżeli chodzi o proces administracyjny. Oczekuje się, że w nadchodzących latach Komisja Europejska upora się z tym problemem i ustanowi w UE “jedno-przystankowy sklep”   (one-stop-shop), umożliwiający internetowy handel dobrami, który pozwoli na korespondencję z wieloma krajowymi obowiązkami w przedmiocie VAT, za pomocą jednej deklaracji VAT, składanej do krajowego urzędu podatkowego.

 

Zanim jednak osiągniemy taki poziom, należy przestrzegać reguł VAT w każdym kraju członkowskim. Rejestracja VAT i potwierdzenie zgodności z prawem w krajach europejskich może się dokonać jedynie w sposób bezpośredni, przez przedsiębiorstwo zajmujące się sprzedażą internetową. Zazwyczaj nie ma przy tym potrzeby ustanowienia reprezentanta podatkowego w odpowiednim kraju. Jednak większa część administracji podatkowej w UE wypuszcza komunikaty, zazwyczaj w języku krajowym, co może być poważną przeszkodą dla potwierdzenia zgodności z podatkiem VAT. Inne techniczne problemy z podatkami, mogą zagrozić naszej działalności, a nawet uniemożliwić jej prowadzenie.

 

Wskazane jest, aby tego typu działania zlecić księgowemu/księgowej lub specjaliście od przepisów VAT, który może efektywnie pomóc w rozwiązaniu jakiekolwiek problemów w tym zakresie (outsourcing).



  1. Roczny próg podatkowy przy sprzedaży na odległość

 

W dalszej części zostaną przedstawione progi rocznych obrotów, ustanowionych przez każdy kraj członkowski, w przypadku sprzedaży towarów drogą internetową do krajów, w których nie jest się rezydentem:

 

  1. Austria: 35.000 EUR
  2. Belgia: 35.000 EUR
  3. Bułgaria: 70.000 BGN (ok. 35.800 EUR)
  4. Chorwacja: 35.000 EUR
  5. Cypr : 35.000 EUR
  6. Czeska Republika: 1.140.000 CZK (ok. 46.500 EUR)
  7. Denmark: 280.000 DDK (ok. 37.500 EUR)
  8. Estonia: 35.000 EUR
  9. Finlandia: 35.000 EUR
  10. Francja: 100.000 EUR
  11. Niemcy: 100.000 EUR
  12. Grecja: 35.000 EUR
  13. Węgry: 8.800.000 HUF (ok.  32.250 EUR)
  14. Irlandia: 35.000 EUR
  15. Włochy: 35.000 EUR
  16. Łotwa: 34.000 EUR
  17. Litwa: EUR 36.200
  18. Luxemburg : 100.000 EUR
  19. Malta: 35.000 EUR
  20. Holandia: 100.000 EUR
  21. Polska: 160.000 PLN (ok. 40.300 EUR)
  22. Portugalia: 35.000 EUR
  23. Rumunia: 118.000 RON (ok. EUR 28.000 EUR)
  24. Słowacja: 35.000 EUR
  25. Słowenia: 35.000 EUR
  26. Hiszpania: 35.000 EUR
  27. Szwecja: 320.000 SEK (36.250 EUR)
  28. Wielka Brytania: 70.000 GBP(ok. 81.850 EUR)



  1. Wyjątki od reguły ogólnej

Są pewne przypadki, gdzie każdy dostawca, który zajmuje się sprzedażą na odległość do innego kraju członkowskiego, musi zarejestrować konto dla celów podatku VAT, w tym właśnie kraju członkowskim, przed pojawieniem się pierwszej transakcji. Wspomniane powyżej progi VAT nie są stosowane, a sprzedaże zawsze podlegają rejestracji do celów podatku VAT w kraju członkowskim, do którego sprzedajemy.

 

  1. Reguły VAT dla handlujących online z krajów z Unii Europejskiej

 

Sytuacje, w których progi sprzedaży na odległość nie obowiązują, są następujące:

 

  • Sprzedawca internetowy sprzedaje towary, które podlegają akcyzie; np. alkohol i wyroby tytoniowe;
  • Sprzedawca internetowy sprzedaje środki transportu (dotyczy jedynie nowych pojazdów). Osoba nabywająca nowe środki transportu musi zawsze zapłacić podatek VAT w docelowym kraju członkowskim;
  • Sprzedawca internetowy, który organizuje usługi magazynowe w kraju członkowskim (np. hiszpańska firma wynajmuje magazyn we Francji w celu przechowywania przedmiotów. Kiedy zlecenie kupna zostaje wykonane przez internet, przedmioty są następnie transportowane z francuskiego magazynu do domów klientów we Francji);
  • Sprzedawca internetowy używa programu FBA, należącego do Amazon (przekazane za pomocą Amazon) w kraju członkowskim przybycia i wysyła dobra do magazynu Amazon’a, który mieści się w drugim kraju członkowskim.



  1. Reguły VAT dla handlujących online z krajów spoza Unii Europejskiej

Ta sekcja jest przeznaczona dla firm i przedsiębiorców indywidualnych, posiadających siedzibę poza Unią Europejską, ale chcących poszerzyć swoją sprzedaż online w krajach UE.

 

Wyobraźmy sobie firmę zlokalizowaną w Australii, która sprzedaje luksusowe stroje przez internet. Firma zdobyła rynek lokalny i teraz chce rozpocząć sprzedaż do innych krajów lub regionów na świecie, szczególnie do Europy. Strona internetowa została zaprojektowana specjalnie dla klientów europejskich oraz pierwsze zlecenia przychodzą już od rezydentów z Wielkiej Brytanii Jak tylko australijskie przedsiębiorstwo zacznie wysyłać przedmioty w Europie, spotka się z kosztami sprzedaży oraz również z podatkiem VAT i kwestiami celnymi. Niezastosowanie się do rozpatrzenia tych ważnych kwestii może doprowadzić do znacznego zmniejszenia zysków.

 

W odniesieniu do VAT oraz kwestii celnych w kraju członkowskim UE, pozaeuropejski dostawca zazwyczaj działa zgodnie z jednym z trzech rozwiązań przedstawionych poniżej:

 

  1. Zapłacenie opłat transportowych oraz pozostawienie obowiązku podatkowego na barkach klientów.
  2. Wysłanie przedmiotów, stosując się do reguł DDP (Delivered Duty Paid - reguły dostarczania towarów oraz zapłaty) i zapłata wszystkich kosztów transportu, włączając w to obowiązek podatkowy.
  3. Wysłanie dóbr do magazynu w Europie i poniesienie wszystkich kosztów transportu, włączając obowiązki oraz podatki. Dostawy do klientów w Europie zostaną wykonane z tego magazynu.



1 - Wysyłka przedmiotów do klientów z UE, bez konieczności płacenia cła importowego oraz podatków



To rozwiązanie jest zazwyczaj używane przez przedsiębiorstwa spoza Europy, sprzedających za pomocą internetu do klientów będących w krajach należących do UE. Wydaje się, że jest to najprostsze rozwiązanie, zważywszy na to, że cło importowe oraz podatki w kraju “przybycia” nie są problemami dostawcy.

 

Jednak w praktyce, może być to najgorszą, stosowaną praktyką pozyskującą nowych klientów z krajów UE. Co prawda przedsiębiorstwa te powinny wziąć pod uwagę psychologiczny aspekt europejskiego klienta, ale nie zawsze tak się dzieje. Na przykład w Ameryce Północnej, powszechne jest to, że ludzie kupują towary z zagranicy i zazwyczaj wiedzą, że zapłacą cło importowe, gdy towar zostanie dostarczony przez firmę kurierską.

 

Kiedy z kolei europejski klient kupuje jakieś dobra z zagranicy (Azja albo USA), jest bardzo często zaskoczony otrzymaniem “fakturę VAT i CŁA” od DHL, FedEx, UPS albo innej firmy kurierskiej. Jest to przeważnie złe doświadczenie dla wielu osób kupujących przez internet. Złe wrażenie jest z pewnością spowodowane tym, że po płatności dokonanej przez internet, klient nie oczekuje zapłaty dodatkowej sumy pieniędzy za ten sam przedmiot.

 

Z drugiej zaś strony, jeżeli strategią przedsiębiorstwa jest sprzedaż do klientów z UE i pozostawienie rozliczenia cła importowego oraz rozliczenia podatków na ich barkach, może szybko odczuć, że tempo sprzedaży do stałych klientów w UE zmniejszy się. Poza tym, komentarze na portalach społecznościowych i forach, często przestrzegają potencjalnych klientów o “dodatkowych ukrytych kosztach”

 

W każdym razie, cała strategia będzie zależała od ilości planowanej sprzedaży na rynku europejskim.



2 - Wysyłanie przedmiotów do klientów z UE oraz zapłata cła i innych podatków (warunki DDP)

 

Niektóre firmy spoza Europy decydują się na pokrycie kosztów transportu w całości, włączając w to cło importowe oraz podatki w kraju docelowym. Jest to wysyłka spełniająca warunki DDP. Klienci z UE nie płacą wówczas dodatkowych kosztów za dostarczenie przedmiotu.

 

Jednak cło importowe, jak i podatki, stanowią dodatkowy koszt dla transportera i mogą mieć znaczący wpływ na wypracowany zysk. Jeżeli chodzi o redukcję kosztów, warto poszukać alternatyw.

 

3  - Wysyłka towarów z europejskiego magazynu lub platformy logistycznej

Tworzenie zaawansowanych, logistycznych rozwiązań w samej Unii Europejskiej jest prawdopodobnie najlepszą strategią dla przedsiębiorstw spoza krajów członkowskich, którzy chcą wejść na rynek europejski. Główną ideą jest wynajęcie magazynu w kraju należącym do UE, do którego będą wysyłane zapasy.

 

Innym rozwiązaniem jest skorzystanie z programu FBA, należącego do sieci Amazon, lub skontaktowanie się z inną europejską firma, która użycyzłaby magazynu.

 

Korzyści z używania usług magazynowych w UE jest wiele, oto niektóre z nich:

 

  • Bliskość z klientami - przedmioty będą od razu dostępne w docelowym kraju członkowskim, a czas dostawy w tym przypadku będzie niższy (od 2 do 3 dni). Należy przy tym pamiętać, że firmy, które zdobyły zaufanie klientów w internecie, to przede wszystkim firmy, które zaoferowały jak najniższy czas dostawy.
  • Polityka zwrotów - zdarza się, że klient z jakiegoś powodu, chce zwrócić dostawcy przedmiot zakupiony przez internet. Prawo europejskie nawet zakłada możliwość zwrotu towaru zakupionego w internecie, bez podania przyczyny. Zaletą posiadania lokalnego magazynu jest zatem to, że klient może zwrócić swój towar na adres we własnym kraju i nie będzie musiał wysyłać zakupionego przedmiotu za granicę. Np. dla polskiego klienta łatwiej będzie zwrócić zakupiony towar na adres w Polsce, niż jego wysyłka do USA.
  • Zgodność z podatkami oraz optymalizacja - zgodność z regułami podatkowymi krajów należących do UE jest czymś, co trzeba wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem swojej działalności. Wysyłka dóbr do europejskiego magazynu lub logistycznej platformy, stawia nas w tym samym rzędzie, co firmy europejskie, jeżeli chodzi o sprawy podatkowe. Trzeba będzie zapłacić cło i podatek VAT od towarów importowych oraz od zakupów od dostawców z siedzibą w UE, który jednak będzie można odzyskać. Na przykład, jeżeli chińska firma zdecyduje się na handel online we Francji i otworzy magazyn w tym kraju, zapłaci wówczas podatek VAT od importu i cło za każdą dostawę we Francji. VAT będzie można odzyskać w 100%, pod warunkiem, że zbierze się podatek VAT od swoich klientów z Francji i zapłaci go do urzędu podatkowego w tym kraju. Jest również możliwe, że chińska firma sprzedaje towary innym klientom w UE i wysyła na przykład z francuskiego magazynu, towary do Niemiec, Wielkiej Brytanii, Belgii czy Włoch. W takim przypadku chińska firma naliczy również francuski podatek VAT dla klientów europejskich, aż do przekroczenia progu obrotowego w danym kraju.



Tabela progów podatkowych VAT, które mają zastosowanie dla nieeuropejskich przedsiębiorstw sprzedających w UE:

 

  1. Austria: EUR - 35.000
  2. Belgia: EUR 35.000
  3. Bułgaria: BGN - 75.000 (ok. EUR 35.80)
  4. Chorwacja: EUR - 35.000
  5. Cypr: EUR - 35.000
  6. Czeska Republika: CZK - 1.140.000 tys. (ok. 46.500 EUR)
  7. Dania: DKK - 280.000 (ok. 37.500 EUR)
  8. Estonia: EUR - 35.000
  9. Finlandia: EUR - 35.500
  10. Francja: EUR - 100.000
  11. Niemcy: EUR - 100.000
  12. Grecja: EUR - 35.000
  13. Węgry: HUF - 8.800.000 tys. (ok. 32.250 EUR)
  14. Irlandia: EUR - 35.000
  15. Włochy: EUR - 35.000
  16. Łotwa: EUR - 35.000
  17. Litwa: LTL - 125.000 (ok. 36.200 EUR)
  18. Luxemburg: EUR - 100.000
  19. Malta: EUR - 35.000
  20. Holandia: EUR - 100.000
  21. Polska: PLN - 160.000 (ok. 40.300 EUR)
  22. Portugalia: EUR - 35.000
  23. Rumunia: RON - 118.000 (ok. 28.000 EUR)
  24. Słowacja  EUR - 35.000
  25. Słowenia: EUR - 35.000
  26. Hiszpania: EUR - 35.000
  27. Szwecja: SEK - 320.000 (ok. 36.250 EUR)
  28. Wielka Brytania: GBP -70.000 (ok. 81.500 EUR)